قسمت 5 سفرنامه ماهیگیری در سرزمین آمریکای شمالی
برنامه ریزی کردیم که تو مسیر رفت سفرمون من
مجوز ماهیگیری تهیه کنم از فروشگاهای که این امکان وجود داره ولی متعصفانه شماره
آیدی شهروندی من همرام نبود و موفق به تهیه مجوز ماهیگیر نشدیم و برای همین تا
حدود زیادی از ماهیگیری محروم شدم ولی بازم دیدن ماهیگیری و حضور داشتن در مکان
های ماهیگیری از لذتی بر خورداره که کمتر از صید خود ماهی نیست مخصوصا در رکاب
طبیعت دوست بزرگی مثل جناب اقای داداش زاده عزیز باشی . . .
یه توضیحی در باره مجوز ماهیگیری بدم که یک مجوز
ماهیگیری برای یکسال میباشد و این مجوز هزینش 36 دلار برای یک سال ماهیگیری در آب
های شیرین صادر می شود و یک ماهیگیری با این مجوز اجازه ماهیگیری دارد که قوانین
خواص خود پیروی می کند مثلا استفاده از قلاب های تک شاخه بدون خوار و صید ماهی
محدود مثلا 4 عدد در روز . . .
تو بعضی از رودخونه ها مجوز ماهیگیری میدن ولی
حتما باید ماهی رها بشه بعد از صید . . . .
خیلی خوشحالم کانادا هستم و اولین سیستم
ماهیگیری این کشور فلای هست و گهداری می بینی ماهیگیرای هم اسپنینگ کار می کنن و
طعمه مصنوعی ولی اصل و اصول و کلاس ماهیگیری اینجا یعنی فلای . . .
رفتم یه فروشگاه ماهیگیری تو کوهستان وقتی منو
با لباس ماهیگیری و اون تاتو های ماهی و نماد فلای روی دستم با تعجب بهم نگاه می
کرد و بهم گفت بچه کجای من هم گفتم ایران وبه دوستم گفت بابا این دیگه کیه چه
ماهیگیر خفنیه . . .
با ورودم به این سرزمین انگار تازه متولد شدم
اصلا گذشته رو به یاد نمیارم که چه اتفاقاتی افتاده فقط چشمامو می بندم طبیعت و
زیبای محیط اطرافم تو ذهنم نقش میبنده ، باور کن انقدر خسته هستم که دارم از خستگی بیهوش میشم ولی به خودم اجازه ندادم تا این
مجموعه سفرنامه هارو نه نویسم بخوابم این غیرتیه که نصبت به مسئولیتی که بر گردن
گرفتم دارم چون دوستان عزیزی مثل شما ها دارم و سعی می کنم جوری سفرنامه هارو
بنویسم که در دیدن تصاویر و خاطرات و زیبای های که می بینم سهیم باشیم . . . .
No comments:
Post a Comment