هر شکسی مقدمه یک پیروزی هست
مثل همیشه از خواب ییدار شدم و به سراق نوتبوکم
رفتم برای دید نظرات وبسایت ، وقتی وارد وبلاگم شدم نوشته بود وبلاگ مصود بدلیل چیزای
قضای . . .
دستو پاهام ست شد داشتم به این فکر می کرد تنها
پل ارتباطی با دوستانو از دست دادم و خیلی نا راحت بودم نتونستم جلوی اشکامو بگیر و می گفتم ای خدا من
چقدر بدبختم حتی اجازه اینو هم ندارم خاطراتمو بنویسم درد های دلمو بگم . . . .
ولی قدم های که رو به جلو برمی داشتمو محکم تر
بر می دام تا بتون ایرانو برای همیشه فراموش کنم ایران مال اونای باشه که عقده ای
هستند من دیگه حتی برای کشورم تره هم خورد نمی کنم اگه می خوام فعالیتی داشته باشم
برای کشور جدیدم دارم بزار بگن وطن فروشه من دیگه هیچ غیرتی به وطنم و قوانینشو
ندارم ، چطوری میان 5 سال فعالیت شبانه روزی مو فیلتر می کنن کاشکی فیلتر کرده بودند از بیخ پاک کردن . . .
به سلامتی همه مردای دنیا این وبلاگو ادامه می
دم کون لغه هرچی عقده ای هست عقده ای های که هیج جای دنیا بغیر از ایران جاشون
نیست . . .
ولی از یه لحاظ هم خوشحالم که قدرت نوشت های
خودمو فهمیدم ، نوشته های ساده با غلط املای که باعث سوخته شدن کون خیلی ها شده
بود اونا از نوشته های من می سوختند و نمی تونستند به بینن که دارم آزادانه می
نویسم.
خوشحالم که هرلحظه تنفرم نصبت به کشورم و وطنم بیشتر میشه و راحت تر می تونم فراموشش کنم
به همین راحتی اون پرچم سه رنگی که مرکزش عربی نشوته بود فرامو ش می کنم و هر لحظه
تنفرمو از کشورم بیشتر می کنم بزار بگن بی غیرت بود بزار بگن کمنیست بود بزار بگم
تروریست بود من حاضرم اینا باشم ولی تو سرزمین آدم های عقده ای زندگی نکنم سرزمینی
که بغیر از شکست . بدبختی چیزی دیگری به من یاد نداد.
این داستان ادامه دارد
ارادمتند شما ابی فیشر
No comments:
Post a Comment