ساختمان بدن ماهی رود خانه ای

شکل کلی بدن به شکل دوک، است. بلندی بدن بیش از پهنا و برش عرضی آن تخم  مرغی است. همه این ویژگی ها برای سهولت حرکت در آب مناسب است. سر از نوک پوزه تا لبه عقبی سرپوس Opreculum و تنه از این نقطه تا مخرج امتداد دارد، باقیمانده ی بدن دم است.

 

دهان بزرگ و انتهایی است و آرواره های مشخصی دارد که دارای دندان های کوچک و ظریف می باشد. در پشت پوزه دو کیسه بویایی دولا با دو سوراخ بینی وجود دارد. چشم ها جانبی بوده و پلک ندارد.

 

در پس هر چشم یک پوشش نازک و استخوانی به نام سرپوش قرار دارد که لبه های آزاد آن در زیر و پس سر واقع است.

 

تمام باله ها به جز اولین باله پشتی قابل خمیدگی است و توسط پره های نرمی از جنس آهک  نگهداری می شود.

اولین باله پشتی ١٣ تا ١٥ خار  آهکی دارد و ١ یا ٢ خار مشابه نیز در لبه جلوی باله های دیگر موجود است.

پوست

تمامی بدن از روپوست نرم و تولید کننده مخاط پوشیده شده است.

 پوست حرکت در آب را آسان کرده و در برابر ورود موجودات زنده کوچک بیماری زا بدن را محافظت می کند.

تنه و دم دارای پولک های نازک و گرد می باشد.

پولک ها در ردیف های طولی و مورب طوری قرار گرفته اند.

استخوان بندی

پولک ها و باله ها یک اسکلت خارجی Exoskeleton تشکیل می دهند. اسکلت خارجی از جمجمه، ستون مهره ای، دنده ها، کمربند سینه ای و بسیاری استخوان های کوچک فرعی که پره های باله ها را محکم می سازد تشکیل شده است.

جمجمه از محفظه ها یا کپسول هایی که جفت اند و برای نگهداری اندام های بویایی، بینایی و شنوایی به کار می رود.

اسکلت درونی شامل اسکلت آرواره ها، کمان های آبششی و تکیه گاه های زبان است.

جمجمه به حدی به ستون مهره ها ثابت شده است که ماهی نمی تواند سرش را بچرخاند.

دندان ها نیز معمولا در استخوان های پیش آرواره ای وجود دارند.

کاسه سر در جنین ها و بچه ماهی ها مانند کوسه ماهی ها از بافت غضروفی است، و بعدا به جای آن استخوان های غضروفی مجزا جایگزین می گردد.

ستون مهره ها

ستون مهره ها در ماهی سوف رودخانه ای که در حال حاضر مورد بررسی ماست از تعداد زیادی مهره های همشکل و مجزا درست شده است. هر مهره از قسمت های زیر تشکیل می گردد.

١- یک قسمت مرکزی استوانه ای که در دو انتها مقعر است.

٢- یک کمان پی کوچک و پشتی که محتوی نخاع شوکی است.

٣- بالای کمان پی یک خار بلند و باریک برای چسبیدن ماهیچه ها وجود دارد.

٤- زائده های جفت که یک جفت در هر مهره وجود دارد.

٥- یک کمان خوابی یا شکمی به دور سرخ رگ و سیاهرگ دمی قرار دارد.

٦- یک خارخونی باریک در زیر ستون مهره ه ای به استخوان های پهن که باله ی دمی را نگهداری می کند. مربوط می گردد مهره ها به وسیله زرد پی هابه یکدیگر متصل می شود و میان جسم مهره ها بقایای نوتوکورد وجود دارد.

دستگاه ماهیچه ای

قسمت اصلی تنه و دم بیشتر از ماهیچه های بندبندی تشکیل می گردد.

این ماهیچه ها به تناوب مهره ها بوده و حرکات شنا و چرخش را تولید می  کند.

ماهیچه های ماهی معمولا به شکل سیکمای بر عکس بوده و چهار دسته می باشد و در امتداد پشت از همه جا بیشتر است.

میان ماهیچه های متوالی جدارهایی از بافت تکه ها و یا ورقه هایی جدا گانه در می آورد. ماهیچه های باله ها، ناحیه ی آبشش و سرکوچک می باشد.